FP1 : The One On Mad Monday
In de aanloop naar de volgende race, de 1000km van Zolder, werd er plots naar mij gewezen als zijnde eventuele invaller, mocht dat nodig zijn.
Al lachende zei ik jaja tuurlijk, maar naarmate de dagen verstreken drong het stilaan tot me door. Toegegeven, echt gerust was ik er niet in, en om die onzekerheid een beetje weg te werken boekte ik me een dagje Zolder, om alvast het circuit nog eens gezien te hebben, Flup stelde zelf voor om de GSXR K1 mee te nemen, en zogezegd zo gedaan.
Zondagmiddag haal ik zoals afgesproken de gixxer op, Flup spreekt onafgebroken over de nieuwe vering, over shiftlight, remmen en bandendruk, op weg naar huis tracht ik alles te recapituleren, maar ik word er alleen maar onzekerder van. Die zondag kruip ik vroeg onder de wol, maar achteraf gezien word het een slapeloze nacht, ik draai in gedachten wel 500 rondjes in zolder.
De dag is aangebroken, en omstreeks 7u40 kom ik aan op een goedgevulde paddock, behoorlijk veel volk, m’n maatje El-Spidi is voor de gelegenheid meegereisd, al snel staat de Gsxr in de bandenwarmers en is het wachten op het startschot. Wanneer ik sta aan te schuiven om aan m’n 1ste sessie te beginnen valt me meteen op wat een bont allegaartje in mijn sessie zit. Bij het groene licht gaan ze er als briesende stieren vandoor, in de eerste chicane voor de heuvel willen ze met teveel door de bocht met als resultaat dat er al een aantal gozers door de zandbak ploeteren. Hoofdschuddend laat ik wat afstand en focus mij op de Gsxr, ga op zoek naar referentiepunten. Na amper 5-6 rondjes is het al rode vlag, verbaast me niks.
Sessie 2 verloopt ongeveer via hetzelfde scenario, de volle 12 minuten gereden, wel gemerkt dat de achterzijde soms een stapje opzij zet. Bij nazicht blijkt er ruim 500gr teveel in de achterband, of hoe het verschil tussen bandendrukmeters soms enorm kan zijn. Met de correcte bandendruk begin ik aan de 3de sessie, deze sessie gaat goed en ik kan het tempo eindelijk wat opdrijven, opvallend is de achterkant, die is nu wel stabiel maar begint te pompen bij het uitkomen aan de rode kruisbocht, en bij het opkomen van het rechte eind. Na wat overleg met el-spidi besluit ik zowel de in als de uitgaande demping 2 clicks toe te draaien, alhoewel ik bedenk dat de achterband er ook iets mee kan te maken hebben, maar we wijzigen voorlopig alleen de demping.
Sessie 4 verloopt weer behoorlijk chaotisch, na een aantal rondjes is het weer rode vlag. Sessie 5 begint 10min later omdat er nog een wrak moet geruimd worden, wanneer we eindelijk mogen vertrekken krijg ik na 1 rondje al zwart wegens 95,4db terhoogte van de bianchi bocht, maar dat was mijn fout. Wanneer ik terug het circuit opkom is het 2 rondjes later alweer rood.
Sessie 6 gaat wonderwel goed, hoewel ik geen enkel rondje alleen kan rijden hou ik er toch een goed gevoel aan over, de Gsxr stuurt volgens mij goed, blijft erg stabiel bij het aanremmen en de achterkant blijft rustig. De laatste sessie was volgens mij de kortste, bij aanvang begint het te regenen, na een halve ronde steekt er al een idioot in het decor, maar ik had het al voor bekeken gehouden en was niet mee gestart.
Kortom, het was deels een verloren dag, maar de 2 sessies die ik volledig heb gereden zat het wel goed en kreeg ik wat meer vertrouwen, nu het tempo nog wat opdrijven.
Special thanks to el-spidi for the support!
Al lachende zei ik jaja tuurlijk, maar naarmate de dagen verstreken drong het stilaan tot me door. Toegegeven, echt gerust was ik er niet in, en om die onzekerheid een beetje weg te werken boekte ik me een dagje Zolder, om alvast het circuit nog eens gezien te hebben, Flup stelde zelf voor om de GSXR K1 mee te nemen, en zogezegd zo gedaan.
Zondagmiddag haal ik zoals afgesproken de gixxer op, Flup spreekt onafgebroken over de nieuwe vering, over shiftlight, remmen en bandendruk, op weg naar huis tracht ik alles te recapituleren, maar ik word er alleen maar onzekerder van. Die zondag kruip ik vroeg onder de wol, maar achteraf gezien word het een slapeloze nacht, ik draai in gedachten wel 500 rondjes in zolder.
De dag is aangebroken, en omstreeks 7u40 kom ik aan op een goedgevulde paddock, behoorlijk veel volk, m’n maatje El-Spidi is voor de gelegenheid meegereisd, al snel staat de Gsxr in de bandenwarmers en is het wachten op het startschot. Wanneer ik sta aan te schuiven om aan m’n 1ste sessie te beginnen valt me meteen op wat een bont allegaartje in mijn sessie zit. Bij het groene licht gaan ze er als briesende stieren vandoor, in de eerste chicane voor de heuvel willen ze met teveel door de bocht met als resultaat dat er al een aantal gozers door de zandbak ploeteren. Hoofdschuddend laat ik wat afstand en focus mij op de Gsxr, ga op zoek naar referentiepunten. Na amper 5-6 rondjes is het al rode vlag, verbaast me niks.
Sessie 2 verloopt ongeveer via hetzelfde scenario, de volle 12 minuten gereden, wel gemerkt dat de achterzijde soms een stapje opzij zet. Bij nazicht blijkt er ruim 500gr teveel in de achterband, of hoe het verschil tussen bandendrukmeters soms enorm kan zijn. Met de correcte bandendruk begin ik aan de 3de sessie, deze sessie gaat goed en ik kan het tempo eindelijk wat opdrijven, opvallend is de achterkant, die is nu wel stabiel maar begint te pompen bij het uitkomen aan de rode kruisbocht, en bij het opkomen van het rechte eind. Na wat overleg met el-spidi besluit ik zowel de in als de uitgaande demping 2 clicks toe te draaien, alhoewel ik bedenk dat de achterband er ook iets mee kan te maken hebben, maar we wijzigen voorlopig alleen de demping.
Sessie 4 verloopt weer behoorlijk chaotisch, na een aantal rondjes is het weer rode vlag. Sessie 5 begint 10min later omdat er nog een wrak moet geruimd worden, wanneer we eindelijk mogen vertrekken krijg ik na 1 rondje al zwart wegens 95,4db terhoogte van de bianchi bocht, maar dat was mijn fout. Wanneer ik terug het circuit opkom is het 2 rondjes later alweer rood.
Sessie 6 gaat wonderwel goed, hoewel ik geen enkel rondje alleen kan rijden hou ik er toch een goed gevoel aan over, de Gsxr stuurt volgens mij goed, blijft erg stabiel bij het aanremmen en de achterkant blijft rustig. De laatste sessie was volgens mij de kortste, bij aanvang begint het te regenen, na een halve ronde steekt er al een idioot in het decor, maar ik had het al voor bekeken gehouden en was niet mee gestart.
Kortom, het was deels een verloren dag, maar de 2 sessies die ik volledig heb gereden zat het wel goed en kreeg ik wat meer vertrouwen, nu het tempo nog wat opdrijven.
Special thanks to el-spidi for the support!